Η πνευματική διαδρομή. Μια διαδρομή προς την απομόνωση; (EL)

Κάθε επίτευγμα στην διαδρομή πρέπει να μοιράζεται

Η πνευματική διαδρομή πραγματοποιείται μόνο σε απομόνωση και ησυχία. Σε αυτές τις συνθήκες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τους καταπνιγμένους φόβους μας. Αυτό που επικαλύπτει τον φόβο από την έκφραση είναι ο θόρυβος. Όσο πιο πολύς θόρυβος από έξω τόσο πιο πολύ ο φόβος και η αγάπη επικαλύπτονται, διοτι κατοικούν εντός. Ο θόρυβος έρχεται απο έξω και επικαλύπτει τις φωνές του εσωτερικού κόσμου, δηλαδή την βροντερή φωνή του φόβου και την απαλή φωνή της αγάπης.


Αλλά η αξία στην ζωή και τον πνευματισμό δεν βρίσκεται στην απομόνωση. Η πραγματική πρόκληση βρίσκεται στην επικοινωνία με τους υπόλοιπους. Αυτό το δώρο δίνεται μόνο κατά την ζωή στην γη και υπό την ανθρώπινη μορφή.

Ο στόχος της πνευματικής δισδρομής είναι η ανακάλυψη και η επικοινωνία με τον εαυτό. Όταν όμως αυτή η αρετή κατακτηθεί τότε ο εγωισμός πρέπει να μεταμορφωθεί σε έλλειψη του εγώ. Πολλοί ταξιδευτές της πνευματικής διαδρομής θαμπώνονται από το εύρημα του εαυτού και αφιερώνονται πλήρως στην συνεχή εμβάθυνση στον πνευματισμό μόνο και μόνο για να ανακαλύψουν ότι η Αλήθεια είναι απύθμενη. Η απληστεία σε αυτή την περίπτωση είναι όσο λανθασμένη όσο η προσπάθεια να μάθει κανείς την πλήρη γνώση μιας επιστήμης. Αυτό είναι αδύνατον. Η μάθηση λοιπόν πρέπει να επακολουθείται από εφαρμογή και έπειτα πάλι μάθηση σε μια συνεχή διαδικασία πνευματικής ανάπτυξης, μια διαδικασία ωρίμανσης.

Έχοντας καλύψει την πνευματική διαδρομή εκτιμούμε την αγάπη των άλλων αλλά δεν εξαρτώμαστε από αυτή. Επομένως δεν καλύπτουμε την αλήθεια για να κερδίσουμε την αγάπη τους. Είμαστε ότι είμαστε και αυτό μετά την πνευματική διαδρομή το έχουμε αποδεχθεί. Αν αυτό δεν το αποδέχονται οι άλλοι, τότε θα προσπαθήσουν μάταια να μας αλλάξουν προς τον δικό τους "σωστό" δρόμο και όταν δουν οτι αυτό είναι ανέφικτο τότε θα αρχίσουν να απομακρύνονται. Έτσι μπορεί να χάσουμε αρκετούς από τους αρχικούς μας φίλους και ίσως και μέλη της οικογενείας μας αλλά είναι σίγουρο ότι δεν θα χάσουμε τους θετικούς ανθρώπους που πάλεψαν οι ίδιοι με τους φόβους τους στον δρόμο προς την Αλήθεια.

Επομένως ο στόχος της πνευματικής διαδρομής δεν είναι εγωιστικός, δεν είναι μόνο η εύρεση και η αποδοχή του εαυτού. Είναι η  έκφραση του εαυτού ακόμα και αν αυτός δεν γίνεται αποδεκτός από τους άλλους. Είναι η αποφυγή της χρήσης μιας κοινωνικής μάσκας για να κερδηθεί η αποδοχή των άλλων. Επομένως, η πνευματική διαδρομή είναι ένα όπλο της Αλήθειας ενάντια στην πλάνη.